Του Αδάμου Κόμπου- Σημεία Αναφοράς της Λεμεσού (2016) 

Οι κινηματογράφοι ΒΟΛΟΣ, ο ένας χειμερινός κι’ ο άλλος θερινός βρισκόντουσαν στη δυτική Λεμεσό στην ενορία του Αγίου Ιωάννη. Κτίστηκαν ο ένας δίπλα από τον άλλο, με το χειμερινό να βρίσκεται νότια και το θερινό βόρεια. Και οι δύο περιβάλλονταν στα ανατολικά από την οδό Τριών Ιεραρχών, στα δυτικά από την οδό Άστιγγος στα βόρια από την οδό Μουσών και στα νότια από την οδό Πειραιώς. Στην ανατολική πλευρά των κινηματογράφων, απέναντι τους και πάνω στην οδό Τριών Ιεραρχών βρίσκεται το πάρκο του ΣΙΝΕ ΒΟΛΟΣ όπως επεκράτησε να λέγεται, ή πάρκο του Αγίου Ιωάννη. 

Ιστορία: 

Οι κινηματογράφοι ΒΟΛΟΣ ή όπως ήταν επίσημα αναγραφόμενοι ΣΙΝΕ ΒΟΛΟΣ, ανήκαν σαν περιουσία στον Αντώνη Βόλο. Ο Αντώνης Βόλος επιχειρηματίας γης και παραγωγός γεωργικών προϊόντων, όπως χαρουπιών, ελιών,  σταφυλιών κ.λ.π, από τα χωριά Βουνί και Σούνι-Ζανατζιά, διέθετε αρκετά οικόπεδα στην περιοχή της ενορίας του Αγίου Ιωάννη και πιο συγκεκριμένα στο σημείο όπου ανεγέρθηκαν οι κινηματογράφοι. Έχοντας οικονομική δυνατότητα, αποφάσισε να ανεγείρει τους δύο κινηματογράφους μέσα σε κάποια από τα οικόπεδα του. Η ανέγερση άρχισε γύρω στα 1950, που ήταν η περίοδος μεγάλου ενδιαφέροντος του κόσμου για τον κινηματογράφο. Η ενορία του Αγίου Ιωάννη τότε, ήταν αρκετά αραιοκατοικημένη και μόλις είχεν αρχίσει η οικοδομική δραστηριότητα κατοικιών συμπολιτών μας που έρχονταν από την ύπαιθρο ή την επαρχία Πάφου για να εργαστούν στη Λεμεσό. Βέβαια η ονομασία της ενορίας τότε δεν είναι αυτή που είναι σήμερα, δηλαδή του Αγίου Ιωάννη, αυτή δόθηκε γύρω στο 1965 με την ανέγερση του ομώνυμου ναού. 

Οι κινηματογράφοι ΣΙΝΕ ΒΟΛΟΣ ενοικιάστηκαν από το κινηματογραφικό παράγοντα της Λεμεσού Χριστόφορο Πολεμίτη ή όπως ήταν αρκετά γνωστός Μαλακάσας στα 1962-63, αφού ο Αντώνης Βόλος σταμάτησε να ασχολείται λόγω ηλικίας, και αφού τους δούλεψε για περισσότερο από 10 χρόνια ο ίδιος. Ο Μαλακάσας λειτούργησε τους κινηματογράφους κάτω από τη δική του διαχείριση για αρκετά χρόνια. Ήταν πολύ καλός γνώστης των κινηματογραφικών επιχειρήσεων αφού διαχειριζόταν και τους δύο κινηματογράφους ΡΙΑΛΤΟ. Η περιοχή γύρω από τους κινηματογράφους ήταν σημείο συγκέντρωσης αρκετού κόσμου, μέσα και έξω απ’ αυτούς, όπου πέραν από το θέαμα από την ταινία που προβαλλόταν ήταν και μια ευκαιρία κοινωνικής συναναστροφής, ιδίως τα καλοκαίρια. Έξω από τους κινηματογράφους υπήρχαν διάφοροι μικροπωλητές που πρόσφερναν τα προϊόντα τους στους παρευρισκόμενους. Ένας απ’ αυτούς ήταν ο Μιχάλης Κουνούνης, πατέρας των ιατρών Αντώνη και Δώνη Κουνούνη, που παρασκεύαζε και πωλούσε εκλεκτά σάντουιτς από κοτόπουλο. Άλλοι παρασκεύαζαν και πωλούσαν σουβλάκια πάνω στα αμαξάκια τους, γεμίζοντας με καπνούς ολόκληρη τη γειτονιά. Μέσα στους κινηματογράφους εργάζονταν σαν ταξιθέτες ή πωλητές εισιτηρίων από τα ταμεία, όταν ήσαν μαθητές, οι ιατροί Αδάμος Αδάμου, Αντώνης και Δώνης Κουνούνης και άλλοι. 

Η λειτουργία των κινηματογράφων ΣΙΝΕ ΒΟΛΟΣ κράτησε μέχρι και το 1985, όπου την περίοδο αυτή άρχισε η εισβολή της κασετοπειρατείας με τα βίντεο. Σήμερα και οι δύο κινηματογράφοι μετατράπηκαν σε υπεραγορά. 

 Βιβλίο: 

 Κόμπος, Α. (2016). Σημεία Αναφοράς της Λεμεσού. Επιφανίου Ηλίας.